peranan adat, undang-undang dan peraturan dalam masyarakat Melayu tradisional pada abad ke-19.

Adat menjadi pegangan masyarakat Melayu tradisional.Segala bentuk Undang-undang bersumberkan daripada adat.Undang-undang terbahagi kepada tiga jenis iaitu undang-undang bertulis , tidak bertulis dan undang-undang Islam. Undang-undang tidak bertulis terbahagi kepada dua iaitu Adat Perpatih dan Adat Temenggung.




Undang-undang lisan disebut sebagai hukum adat. Adat ialah peraturan yang diamalkan dalam sesuatu masy. secara turun-temurun sehingga akhirnya berubah menjadi hukum yang harus dipatuhi. Di Tanah Melayu Hukum Adat berdasarkan dua sumber iaitu resam / adat turun-temurun dan hukum syarak (Hukum Islam)




Peranan adat, peraturan dan undang-undang.

1.Menjamin keamanan, keharmonian, kesejahteraan dan keselamatan dalam masyarakat.
2.Mengawal tingkah laku manusia dan mengeratkan persaudaraan.
3.Menentukan hak seseorang dalam masyarakat terutamanya harta warisan terjamin.
4.Menjamin kedudukan raja dan pembesar dan membentuk pemerintahan yang adil dan
saksama.
5.Semua anggota masy mesti mematuhi dan mengamalkan adat. Sesiapa ingkar dikenakan
hukuman.
6.Dijadikan garis panduan untuk melakukan sesuatu perkara
7.Masyarakat sedar batas-batas mereka sebagai rakyat; keamanan dan kesejahteraan akan
terjamin

Penting mematuhi undang-undang dan adat dalam kehidupan seharian. Pepatah Melayu “biar mati anak jangan mati adat” Penting untuk membentuk ikatan erat antara anggota masy. adat dan peraturan sebagai peraturan hidup bermasyarakat. Amalkan konsep gotong-royong dan kerjasama seperti menuai atau merayakan sesuatu majlis seperti perkahwinan. Anggota masyrakat akan sedar tugas dan tanggungjawab masing-masing; masy. akan harmoni dan sejahtera. Ikatan erat juga digambar melalui sikap tolong-menolong,bermuafakat dan tolak ansur seperti amalan masyarakat Minangkabau dalam Adat Perpatih.



Adat juga dapat membentuk keperibadian sesebuah masyarakat dari segi politik, ekonomi dan sosial.contohnya dalam masyarakat yg amalkan adat perpatih, mereka lebih mementingkan wanita dalam soal pembahagian harta pusaka dan nasab keturunan, manakala dalam Adat Temenggung, kaum lelaki diutamakan dalam pelbagai hal.
Untuk menjaga dan mengukuhkan kedudukan golongan pemerintah iaitu raja dan pembesar.
Dengan adanya undan-undang, raja dapat mengukuhkan kedudukannya kerana rakyat tidak berani mempersoalkan hak-hak keistimewaan raja.



Dapat menentukan hak dan tanggungjawab setiap anggota masyarakat.
Tanggungjawab dan hak setiap anggota masyarakat tidak boleh dipersoalkan kerana telah termaktub dalam undang-undang dan adat. Dalam Adat Temenggung; jawatan Sultan diwarisi secara turun-temurun dan mempunyai kuasa mutlak. Perkara-perkara ini diterima oleh rakyat tanpa ragu-ragu, rakyat pula bertanggungjawab untuk taat setia kepada pemerintah.


Jelas bahawa adat, peraturan dan undang-undang penting untuk menjamin kesejahteraan hidup masyarakat secara keseluruhannya.Jika semua lapisan masyarakat tahu dan sedar akan hak dan tanggungjawab mereka, maka keamanan dan kemakmuran hidup antara anggota masyarakat akan terjamin dan berkekalan.

Perkembangan sejarah yang membawa kepada kemerdekaan Tanah Melayu pada tahun 1957.

Gerakan nasionalisme yang telah berlangsung sejak era sebelum perang telah diteruskan pada zaman Jepun dan selepas perang.
Tuntutan, desakan dan tentangan orang Melayu dan diikuti dengan kompromi yang diberikan oleh orang asing iaitu Cina dan India telah membolehkan British tidak mempunyai pilihan selain daripada memberikan kemerdekaan kepada Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957



Pendudukan Jepun telah menjadi satu teladan kepada pejuang-pejuang bangsa untuk berusaha memerdekakan Tanah Melayu.
Di dorong juga oleh peristiwa-peristiwa di negara-negara jiran seperti Indonesia yang telah menyemarakkan semangat orang Melayu.
Sebaik Jepun menyerah kalah, British kembali ke Tanah Melayu dengan British Military Administration (BMA) iaitu pemerintahan tentera bercorak sementara sebelum satu sistem pentadbiran yang lain diwujudkan di Tanah Melayu.



Berikutan perundangan-perundangan yang dilakukan di London, Unit Perancangan Tanah Melayu telah ditubuhkan dan mengumumkan Malayan Union.
Rancangan ini diumumkan oleh Setiausaha Tanah Jajahan , George Hall pada 10 Oktober 1942 dan utusan khas bagi memperoleh pendapat dan tandatangan raja-raja Melayu iaitu Sir Harold Mac-Micheal telah dihantar ke Tanah Melayu.
Orang Melayu menentang penubuhan MU, demonstrasi dianjurkan secara besar-besaran.



Tentangan orang Melayu telah menyebabkan British mengemukakan idea Persekutuan Tanah Melayu (PTM ) yang dilancarkan pada tahun 1948.
Pada 1951, kerajaan British memperkenalkan Sistem Ahli dalam Majlis Mesyuarat
Kerja Persekutuan dan ahli-ahli ini diberi taraf menteri. Antaranya ialah Dato’ Onn
Jaafar yang memegang jawatan ahli hal ehwal dalam negeri, Dato’ E.E.C Thuraisingham – ahli pelajaran dan sebagainya. Sebagai memberi latihan kepada orang tempatan untuk memerintah negara sendiri.

1951 pilihanraya Majlis Perbandaran Pulau Pinang diadakan untuk memilih wakil.
Diikuti pilihanraya Umum yang membabitkan parti Perikatan yang terdiri daripada UMNO,MIC,MCA,Parti Negara dan Pas. Perikatan memenangi 51 daripada 52 kerusi.
Pilihanraya 1955 membawa kepada rundingan kearah kemerdekaan antara Parti Perikatan dengan British.

Suruhanjaya Reid dibentuk pada 1955 bagi mengesyorkan pembentukan satu Perlembagaan Persekutuan berdasarkan demokrasi berparlimen.
Januari 1956, rombongan 8 orang wakil berangkat ke London dalam misi mendapatkan kemerdekaan.
British setuju memberikan kemerdekaan pada 31 Ogos 1957 dan pengumuman secara rasmi telah dilaungkan oleh Tunku Abdul Rahman di Stadium Merdeka




KESIMPULAN
Kemerdekaan yang dicapai pada Ogos 1957 bukanlah satu proses yang mudah untuk dicapai.
Matlamat kemerdekaan itu hanya dapat dicapai setelah melalui satu proses yang sangat panjang